Van ArthurVanThiel:
- Misschien heb jij Willem niet meer meegemaakt, niemand wist of hij een achternaam had*, maar Willem was de onvervangbare portier, permanent gekleed in gele stofjas, die ook de telefoon opnam. Als je opgebeld werd liep hij als een razende naar je te zoeken in de gangen van het internaat en als hij je dan gevonden had, riep hij enigszins dwingend "Van Thiel telefoôôn". Hij zal al lang geleden zijn overleden. Mijn moeder werd zodoende als ze naar het College belde altijd vergast op "Kleezj Remunj". De eerste keren verstond ze dat niet, maar daar raak je aan gewend... Bij de verhuizing naar het nieuwe internaat kreeg Willem een bijrol (er kwam een dame** voor de telefoon; Willem zat er niet echt meer naar zijn zin buiten kantooruren) en moest bovendien de volgende zin van buiten leren: "U spreekt met het internaat van het Bisschoppelijk College Roermond". Lang heeft hij die tekst niet volgehouden; hij viel snel terug in zijn oude veel kortere tekst.
* Zijn achternaam was dus Stemkens, niet te verwarren met TheoStemkens, de concierge van de school ** Dat was LiaPeeters
Anecdote van JeanSmeets: zoals bekend zat de zoon van http://nl.wikipedia.org/wiki/Joseph_Luns , HuibLuns op het internaat en was de stemklank van Joseph Luns uniek.
WillemStemkens neemt als telefonist op: "Kleezj Remunj"
- Joseph Luns: "Met Luns"
- Willem: "Oh, dat hoef je mij niet te zeggen, dat had ik allang gehoord"
