Herinneringen aan mijn internaatstijd 1963-67
Nu ik heel wat bladzijdes op de reünie-site over de herinneringen van oudere en jongere kippen heb gelezen, schieten de gedachtes door mijn hoofd.
Omdat ik een stoute jongen was, moest ik op mijn veertiende naar het internaat. Wat dat precies was, wist ik niet, maar toen ik eind augustus met mijn koffer in de hand de trap op naar de slaapzaal liep, wist ik met een zucht, dat dit minstens vier jaar ging duren.
Nooit een moment spijt gehad. Het vervelendste waren eigenlijk die week-enden bij vader en moeder, die niet ophielden met zeuren van rook niet zo veel en op tijd naar bed.
Het fijnste voor dit enig kind was de enorme vrijheid die we hadden in Roermond.
De leefregels en het dagritme deelden we met z´n allen en zo waren ze niet zwaar. Merkwaardig toch dat als ik mijn kinderen of leerlingen over zo een schooldag vertel, ze me medelijdend aankijken en er niets van geloven.
Ik heb drie jaar in de Christoffelstraat gewoond en 1 jaar op Schöndeln. Hoewel Schöndeln in veel opzichten een vooruitgang was, ben ik toch blij, een echt internaat met chambretten , een cour, de veel beschreven mannetjes met bezem en sigaar, de nonnen en de kortste H. Missen in de eigen kapel te hebben meegemaakt.
Wat ik in de verslagen nog niet ben tegengekomen is de Hamstraat-parade tijdens de schoolpauze. Jaren later kwam ik op school een charmante decaan tegen die als Ursuline in die dagen aan de overkant heeft gelopen.
In de jaren na Roermond ben ik in dienst geweest en heb ik in Amsterdam Duits gestudeerd. Sindsdien lesgegeven in drie scholen in de hoofdstad. De voorzetsel-rijtjes van Mischofsky onderwijs ik nog steeds. Deutscher Wortschatz wordt niet meer herdrukt .
Ik heb tijdens en na mijn verblijf in Roermond die tijd beschouwd als gezellig, veilig en goed georganiseerd. Gewoon fijn, dat ik het met jullie mocht meemaken.
Wouter Schuster