Boven op de berg aan de Heinsbergerweg lag een café, beter bekend als Tila.
PaulVermeulen: Het cafeetje was van Frits en Tila. Als ze daar een laatste borreltje uit de oude fles niet helemaal kregen uitgeschonken, kreeg je gratis een volle van de nieuwe fles. Daar draaiden ze ook altijd van die prachtige smartlappen, zo van "huilen is voor jou te laat, ik kom niet meer" . En van "een heel apart gevoel van binnen". Prachtig...., en dan de vaste klanten uit de buurt. De dames met die geweldige hoge blonde haarkokers op de kop. Er werd veel gehuild en gelachen, dat weet ik wel. Ook veel bierworstjes in mijn herinnering.