AlbuïnVerkooijen

Speels

Begin jaren zeventig werd de pedagogische academie (die overigens toen al zo heette itt tot de meeste kweekscholen) verhuisd van de stad naar een gebied bij de televisietoren. Het gebouw, een typisch voorbeeld van een neo-gotisch gebouw in de stijl van Cuijpers, zou worden gesloopt en de gemeente Roermond vond het een goed idee om er een manifestatie te laten plaatsvinden. De manifestatie was met allerlei kunstvormen, muziek, workshops, theater, literaire lezingen, natuurlijk een theehuis, we leven in de nadagen van de flower power. Het was in dat weekend ik meen in 1972 dat zich het onderstaande verhaal afspeelde.

Dat van speels is een heel verhaal. De superband Focus zou spelen op zondagavond, Jan Akkerman, Thijs van Leer, Jan Ruiter en Rick van der Linden. de enige echte oorspronkelijke bezetting. En we wilden daar naar toe. Ze speelden om 22.00 u. als afsluiting.

Ik ging op mijn gebruikelijke manier. Keurig netjes om 9.30 licht uit. en dan rond 9.45u over dak en via de dakgoot achter de carmelitessen langs naar de heinsbergerweg. daar had ik dan mijn fiets klaarstaan. Genoten van de muziek en inderdaad flink wat kippen. Terug weer via mijn gebruikelijke weg(sliep op de onderste etage van flat B.) En verder niets aan de hand.

Echter na enige tijd onstond er flinke commotie op de gang. Verschillende anderen kwamen terug en hun kamer bleek op slot (velen waren niet naar speels geweest maar hadden hun gebruikelijke Paersstal sessie op zondagavond.) besloten werd om gezamenlijk naar van Stiphout te gaan om de sleutel te vragen (volgens mij hebben we met een iemand clementie gehad. Voor hem zou het thuis te erg zijn geweest (was het Karel Thissen? Hij ging dus niet mee en zijn kamer was ook niet op slot.) Namen die erbij waren waren volgens mij Piet Hein van Heeswijk (Pietsjka voor vrienden, Robin Smithuis, Hans Stevens, Harry Stassen, Jan Drenth en nog vele anderen. Als we met zijn allen zouden gaan, achtten we de kans kleiner dat er ernstige consequenties zouden zijn. De sleutel werd stilzwijgend en stoïcijns zoals alleen van Stiphout dat kon, in de verschillende sloten gestoken, en er volgde een grote stilte. Morgen na de ochtendstudie zouden we verder horen.

Er is nog flink doorgespeculeerd op verschillende kamers, maar uiteindelijk werd aan het einde van de studie medegedeeld dat de nachtbrakers voor drie dagen geschorst werden. Mijn vader was docent aan de pedac. en hij vond het allemaal niet zo'n probleem geloof ik. Hij vond het toch al erg dat de pedac verhuist was. Dat is mijn herinnering aan speels en de schorsing, eigenlijk ben ik ook wel benieuwd hoe het in het geheugen van de anderen is blijven hangen...

De teksten en media op deze site zijn zonder enige vorm van garantie beschikbaar onder de GNU Free Documentation License alsmede een Creative Commons-licentie van het type Naamsvermelding-Gelijk delen 3.0.

Deze site is een initiatief van oud-intern WiebeVanDerWorp en wordt gesponsord door ViaISN.org.